Daar stond ik vanochtend, klaar in mijn oudste plunje. Gereed om de tafel met afbijtmiddel te lijf te gaan. Nog even een kop koffie. Daar gaat de telefoon. Ik moet nog wennen aan het geluid ervan. Ik heb de oude blackberry van mijn zoon gekregen.
Eer dat ik door had dat het mijn telefoon was, had de beller al een bericht ingesproken. Het bleek een collega te zijn. Of ik toch nog wilde werken vandaag. Om 3 uur 's middags was ik weer thuis. Dus de tafel ontspringt nog even de dans. Maar niet voor lang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten