De hortensiatuin.



dinsdag 26 mei 2015

Hout en loogbeits

Heel wat jaren geleden heb ik dit houten dienblad van iemand gekregen. Ik heb het eerst behandeld met ammonia om de waslaag eraf te krijgen. Daarna heb ik het behandeld met chloor. En kijk eens wat een prachtige kleur er onder vandaan kwam.





Zo zag het dienblad er eerst uit, wat een verschil



Ook had ik nog een oude bak die uit de schuur van mijn vader kwam. Peter heeft er laatst opgeruimd en de bak meegenomen. Ook deze heeft een mooie behandeling gehad. Ik heb hem eerst met verf afbijt behandeld vanwege de laag verf die erop  zat.



Daarna heb ik het blad ook even flink met chloor behandeld.


Het is heel mooi kaal geworden, met nog wel hier en daar een verfrestje. Maar dat vind ik niet erg, dat maakt het blad er ook we. wat meer verweerd uitziet.


Omdat ik in de toekomst onze grenen tafel misschien wil behandelen met loogbeits heb ik een klein potje verweerde eik besteld bij  Esatto.  Samen met wasvernis walnoot en de matte lak.  Zo kon ik het mooi op deze grenen bak uitproberen hoe het uitvalt



Door wat mijn vader in de bak bewaarde zijn sommige plekken wat vettig geworden. Je ziet hier meteen een kleur verschil. Ik vind dat zelf niet erg, dat maakt ook weer dat de bak er lekker verweerd uitziet. Ik heb er uiteindelijk twee lagen loogbeits op gedaan.



Nog een laagje met een wash van black truffle kalkverf.



Zo zag hij eruit voordat de matte lak erover heen ging.

Tegelijk had ik een potje betonverf besteld, met primer. De lei kleur had ik besteld en Carla heeft er nog een potje zandsteen kleur bij kado gedaan. Super leuk.  Ik had al een tijdje het idee om dit witte potje te behandelen. Ik vind het nog steeds een lief potje maar hij mocht van mij wel wat stoerder.



En hieronder het eindresultaat van de bak.en het stoere potje





De bak heeft uiteindelijk een mooie plek in de keuken gekregen. Handig zo met alle spullen erop. Ik twijfel nog wel of ik dezelfde kleur ook op de tafel wil. Hij is wel erg donker uitgevallen. Nu heb ik hem twee keer in de loogbeits gezet. Misschien is dat teveel van het goede voor onze tafel. Ik ga het eens uitproberen op een blok grenenhout met één laag loogbeits en misschien geen kalkverf. Dan pakt de kleur vast weer heel anders uit. Het resultaat blijft altijd heel spannend.

lieve groet Roelie

woensdag 20 mei 2015

Kijkje in de keuken van .........

Kleine veranderingen kunnen soms heel veel effect hebben. Vorige maand heb ik een nieuw vouwgordijn besteld bij de Hema. Ik heb gekozen voor dezelfde linnen stof als de gordijnen in de woonkamer. Hieronder zien jullie de foto's van de vouwgordijnen die ik eerst had hangen. Deze kleur was ook mooi, maar linnen past meer bij mijn huidige stijl.





En hier zien jullie wat meer van mijn keuken met een stukje van het nieuwe vouwgordijn.


We hebben onze keuken aangeschaft en zelf geplaatst in 1990. Dus hij is al 25 jaar oud. Dat kun je inmiddels ook wel zien. In die tijd kwamen net de vaatwassers en de magnetrons in de winkels.
Ik weet nog goed dat ik dat allemaal onzin vond. We hadden nog geen kinderen en dus tijd genoeg om met de hand af te wassen. Toen de kinderen er eenmaal waren kwam daar heel snel verandering in. Peter heeft toen de keuken aangepast zodat er net nog een vaatwasser in paste.


Op een rommelmarkt hebben we ooit een bakeliet telefoontoestel gevonden. Prachtig is hij. Hij heeft ook nog echt gewerkt. Met zo'n zware hoorn en een heel mooi bel geluid dat je boven en in de tuin goed kon horen. Helaas werkt hij nu niet meer omdat we nu zo'n abonnement hebben voor internet, bellen en tv. Maar het is nog steeds een pronkstuk in de keuken.


Alle apparatuur heeft het inmiddels begeven. Maar omdat we nog steeds niet weten hoe we onze keuken/aanbouw willen indelen is alles al wel vervangen. Eerst begaf de afzuiger het. We hebben er toen een voor een mooi prijsje op de kop getikt. Maar toen Peter de oude wilde wegslopen viel hij van de muur op de kookplaat. Dus tja, ook een nieuwe kookplaat moest er komen. 


Ik heb nog getwijfeld of ik de kastjes zou gaan schilderen in een mooie grijze lak. Bij verschillende posten zag ik dat een aantal van jullie dat hebben gedaan. Maar uiteindelijk heb ik het toch maar zo gelaten. En nu vind ik het eigenlijk ook niet meer erg. Gelukkig hebben we 25 jaar geleden gekozen voor een composiet/granieten werkblad en zijn de metro-achtige tegels in een mooi verband erop geplakt. Dat vind ik nu nog steeds mooi, al zou ik nu echt andere kleuren en materialen kiezen.


Ook de oven is vervangen door een mooier exemplaar. De witte oven die oorspronkelijk in de keuken zat werkte al heel lang niet meer. Ik hou heel erg van lekker koken en bakken. Dus die miste ik heel erg.


Vorig jaar hebben we toch maar een nieuw koelkast gekocht vanwege het energie verbruik van de oude.


We hebben nog steeds onze nieuwe stoelen niet. Over twee weken is het al drie maanden geleden dat ze zijn besteld. Ik kan bijna niet meer wachten, haha. Maar ik vind het al knap van mezelf dat ik tot nu toe geduld heb kunnen opbrengen.  Meestal heb ik niet zoveel geduld. Niet dat ik nu ook heel veel keus heb. Als ik iets bedenk dan wil ik het eigenlijk meteen en wel nu. Maar gelukkig hadden we nog twee stoelen boven staan, dus kunnen we nog wel lekker in de keuken zitten.


Onze keuken is niet zo heel groot, ik denk ongeveer 3,20 m x 3.20 m. Maar zoals we het hebben ingedeeld past het precies en kunnen we alle spullen kwijt, zelfs deze keukentafel. 


Alle rommeltje, pennen, papiertjes en de post kunnen mooi in deze oude houten doos die we een paar jaar geleden op een kofferbak markt hebben gevonden. De open brievenhouder die verhuisd naar boven. Anders blijft het te rommelig in de keuken.


Boven het gordijn had ik nog een rendier hangen van RM. Het houten plankje waar hij op zit heb ik geverfd met graphite van Carte Colori en daarna nog behandeld grijze paste wax van paining the past.
Zo past het ook beter bij de nieuwe look in de keuken.






 De kraan is als laatste vervangen door een wat moderner model. Het bleek dat de vorige een behoorlijke tijd heeft gelekt. Ik laat dan ook niet de binnenkant van de kastjes zien. Die zijn namelijk van spaanplaat. Jullie kunnen je waarschijnlijk wel voorstellen hoe die er nu uitzien. 


Het kijkje in de keuken zit er weer op, ik hoop dat jullie het leuk hebben gevonden om even binnen te kijken. Ik zag ook een aantal nieuwe volgers, van harte welkom op deze blog.

Lieve groet Roelie

zaterdag 9 mei 2015

Poer en ornamenten

Bedankt voor jullie leuke reacties op mijn vorige post over ons huis. Ik vond het heel leuk om ze te lezen. Dat is precies de reden waarom ik zo van bloggen hou, naast het naar binnenkijken bij jullie dan. 


Ik heb bij een aantal van jullie posten voorbij zien komen hoe je een stoere poer zelf kunt maken. Nu heb ik daar op dit moment nog steeds te weinig tijd voor. Maar via marktplaats kwam ik op een leuke website terecht waar ik er een van oud hout heb gevonden, voor een hele redelijke prijs. Lekker stoer, groot en met scheuren, deuken en butsen, prachtig.


Ook zag ik posten waarbij ornamenten werden gemaakt van deurknoppen en gordijnroede knoppen en allerlei andere vormen, zoals bij het youtube filmpje van onder de beuk 

Daar hoefde ik niet voor te shoppen. Ik bedacht me namelijk dat ik nog twee van zulke ornamenten in de kelder had liggen. De bovenste heb ik een paar jaar geleden via een webshop gekocht. En de onderstaande heeft Peter jaren geleden in onze tuin gevonden bij het graven. Deze is alleen van smeedijzer gemaakt en zo zwaar dat ik hem niet op een gewone standaard kan monteren, dan is hij topzwaar. Vandaar dat ik hem even in een mooie schaal heb gelegd.


Nog even een paar mooie foto's van de appelbloesem. Tegen het zonlicht in is deze eerste foto heel mooi geworden







De clematis montana, ik heb al zo vaak op het punt gestaan om hem weg te halen. Hij groeit flink en is vrij wild in onze kleine tuin. Maar in de maand mei is hij altijd zo ontzettend mooi om naar te kijken.




Ook bij de vijver komt de montana in bloei. Het kleine appelboompje staat hier meer in de schaduw en bloeit daarom meestal wat later. Op 5 mei is alle bloesem van de lei appel eraf gewaaid, maar hier kunnen we de komende week nog van genieten.


Hieronder de lei appel die bijna is uitgebloeid..


Meteen zien jullie hier een kant van ons huis die ik niet zo graag in zijn geheel laat zien. Het perceel waar ons huis op staat is namelijk smal en lang. We hebben zo'n 25 jaar geleden ons huis flink verbouwd en bedachten toen dat we aan de achterzijde van het huis onze badkamer, toilet en cv wilden plaatsen. Nou zo ziet dat er dan uit.

Ik mis al jaren een kijkje in onze gezellige tuin die achter het huis ligt. Daar heb ik verder nooit zo bij nagedacht, totdat ik een paar jaar geleden voor een nieuwe keuken ging kijken. Daardoor ging ik kijken op pinterest en ben begonnen met mijn blog. Ik heb daardoor ook zoveel leuke en spannende ideeen gezien  dat ik eigenlijk bedacht dat we ook meer met onze woning kunnen doen dan alleen een nieuw keukenblok uitzoeken.

Mijn wildste idee is de badkamer te slopen (we hebben inmiddels boven ook een klein inloopdouche) en op de plek waar nu de keuken is (in het midden van het huis) een hal te creeeren met de buitendeur, een toilet, een ruimte voor de cv, de wasmachine en droger. En dan, daar gaat het natuurlijk om, de keuken aan de achterzijde te bouwen, met openslaande deuren en alles.

Alleen houdt dat in dat we flink, maar dan ook heel flink moeten gaan verbouwen. De gevels, ramen deuren, muren, elektra enzovoort, alles moet worden veranderd. En daar heeft Peter echt geen zin in. Hij heeft de aanbouw en later ook de bovenbouw bijna helemaal zelf gebouwd. Daarnaast kun je hier rechts ook een beetje zien dat het hoogte verschil in onze tuin behoorlijk is. We wonen niet voor niets op de heuvelrug. Het is meer dan één meter. Dat hebben we nu opgelost met een aantal stenen treden. Maar als er openslaande deuren komen, moeten we dat heel anders aanpakken.

De afgelopen jaren heb ik geprobeerd hem over te halen, zonder resultaat helaas. Ik denk dat het nu tijd wordt om een tussen oplossing te bedenken en daar ga ik wat hulp bij zoeken, Iemand die ons, of nou ja, onze ideeen bij elkaar kan brengen. De wil om niet te verbouwen en de wil om extreem te verbouwen, haha. Ben benieuwd of iemand zich daaraan wil wagen.

Dit is uiteindelijk toch best een lang verhaal geworden, daar ben ik normaal niet zo van. Dat betekend waarschijnlijk dat ik op het punt sta met dit idee aan de slag te gaan.

Fijn weekend allemaal

lieve groet Roelie